Technika ta polega na rejestracji obrazu uzyskanego w bliskiej podczerwieni, od 700 nm do 1000 nm. Jako źródło światła stosuje się oświetlenie, emitujące promieniowanie podczerwone. Bliska podczerwień częściowo przenika przez warstwy malarskie, jest odbijana od ich struktur wewnętrznych. Dzięki temu uwidaczniają się materiały wprowadzone w trakcie ingerencji konserwatorskich, mające inne właściwości absorpcji i odbicia promieniowania podczerwonego. Badanie wykonane za pomocą tej techniki pozwala prawie całkowicie przeniknąć przez cienkie warstwy zabrudzeń i uwidocznić szczegóły nierejestrowane w świetle widzialnym np. modelunek, rysunek przygotowawczy, niewidoczne w świetle widzialnym zmiany kompozycyjne. Wpływ na rezultaty analiz w podczerwieni mają rodzaje użytych materiałów oraz grubość warstw i spoiw.
fot. J. Raczkowski